خنده ی جوانی

در مرام ما رفیقان نیست رسم حذف دوست،هرکه به ادد لیستمان آمد پروفایل تقدیم به اوست

عضو شوید

عضویت سریع

کافی ست دلت بهار باشد ... از اشک تو سبز می شود خار ... از خنده ات آب می شود برف... در دست تو لانه می کند سار ... کافی ست بخواهی ... آسمان را بر اسب سیاه شب، سواره... دست تو به ماه می رسد ... باز از پنجره می چکد، ستاره.... بذر از تو و صد جوانه از من... کافی ست که با زمین بگویی ... سرخ ترین عاشق از تو سرسبز ترین ترانه از من ... کافی ست که وقت پرکشیدن ... در چشم تو انتظار باشد ... کافی ست بخوانی آسمان را... ****یا اینکه دلت بهار باشد*****

کاش سهراب اینگونه میگفت...

کاش سهراب اینگونه میگفت:

آب را گل نکنید....

شاید از دور علمدار حسین(ع)

مشک طفلان بر دوش

زخم و خون بر اندام

می رسد تا که از این آب روان

پر کند مشک تهی ،ببرد

جرعه آبی برساند به حرم

تا علی اصغر (ع) بی شیر رباب(س)

نفسش تازه شود و بخوابد آرام....

آب را گل نکنید.....